میخوام روند کنترل روی خودم رو از فردا شروع کنم و هر روز از بهبودم بگم .
احساس میکنم این سه شخصیت درونم ( هات بودن و اغوا گری در جهت کرم ریزی ، دپ بودن ، سعی در ارتباط برقرار کردن و پاچه خواری) رو باید خنثی کنم و حتی الامکان تا لازم نشده چیزی نگم .
یکمم کتابی چیزی بخونم و انقدر همه چی به تخمم نباشه .
شکست توی رابطه چند تا فاز داره وه خودت از همه بهتر میدونی اول انگاره بعد خشم بعد افسردگی و دست آخر پذیرش. هر کدوم از این مراحل بسته به آدمش، شکل و مدتش فرق میکنه. حس میکنم خشمت رو توی همون قالب اغواگری و ایجاد رابطه های موقت داری بروز میدی.چند تا کتاب خوب روانشناسی بخون تا حداقل بدونی کدوم مرحله ای و چه کارایی میتونه کمکت کنه. ضمن اینکه منظورم این کتابهای زرد پرفروش نیس. تحقیق کن چی خوبه. ضمن اینکه بیشتر بنویس از احساساتت. سرکوبشون نکن. نمیخوای پابلیک باشه رمز بذار به هر کی دوست داری رمز بده. دوست نداشتی رو کاغذ بنویس، خط خطی کن، پاره کن. اینا چیزاییه که به من خیلی کمک کرد تو دوران شکستم. من تو اون دوران با دوستای وبلاگیم درددل کردم. بعضیاشون واقعا کمک بزرگی بودن.
خلاصه اینکه سرکوب نکن. بذار این طوفان بیاد و عبور کنه. مطمئن باش جون سالم به در می بری. شاید یکم شکسته تر با یه غم عمیق که دلتو میسوزونه ولی خوب میشه کم کم. باور کن یه روزی می بینی همه ی اون روزای بد به یه خاطره ی خیلی محو تبدیل شدن دوست من.
وارد رابطه نمیشم صرفا کرم میریزم و اگر پیشنهادی باشه از طرف مقابله و رد میکنم :))
امیدوارم زودتر زمان بگذره .
به خودت فرصت بده و بیشتر با خودت مهربان باش
:(