فک کنم این چند روز چیزای گرم و تند خورده :/
جو ، جو عاشقانه س و هوام که پاییزیه ، رستاکم که اهنگ جدید معرکه خونده و حسابی جون میداد برای بودن کنار یار .
گفته بودم از ناراحتی بقیه خیلی ناراحت میشم انگار برای خودم پیش اومده حتی شخصیت فیلم یا کتاب .
این عاشقانه بودن بیش از حد منو یاد دوستم میندازه :( من اینجا یکیو دارم که ازم بپرسه شام دوس دارم با اون باشم ؟! یکی هست دوستم داشته باشه عاشقم باشه ، تا چند وقت پیش اونم یکیو داشت :( حالا در وخیم ترین حالت ممکنه .
کاش میشد برم پیشش ، هرچی زنگ میزنم ج نمیده فقط تلگرام یکی درمیون جواب میده .
ادم احمقی نیست خدا رو شکر که فکر های ناجور به سرش بزنه .
امروز هم تب و لرز کرده بوده آف کرده .
میگه من عروسیش میرم حتی اگه دعوت نداشته باشمم میرم .
بهش میگم برای ورود کارت دعوت ازت میخوان . میگه یکی گیر میارم من باید برم :(
نکنه دعوتش کنه ؟! خیلی بعیده اما امیدوارم همینطور بعید بمونه و دعوتش نکنه .
میایم دلداری بدیم چی بگیم ؟! از همین حرف های کلیشه ای؟!
از دور وایسادیم میگیم لنگش کن !
چند روز پیشا فائزه (همون دوستم که گوشیش خراب شد) بهش گفت بابا خودمونو نگاه نکن کاری باری نکردیم ما بچه مثبت بودیم الان این بچه های سیزده ساله هم دیگه دختر نیستن .
دوستم زد زیر گریه :( ناراحت شد که ما از ناراحتیش و دل شکسته بودنش همچین برداشتی کردیم . هشت سال از عمرشو قلب و روحشو و جسمشو گذاشته بود برای دوست پسرش :(
هشت سال یه عمره :(
خدایا خودت بخیر بگذرون ، خودت رحم کن بهمون .خودت همه چی رو درست کن این قائله رو ختم کن .
اشکم با این پستتون دراومد من هنوز به مرحله عقد نرسیدن وضعم اینه اون طفلک چی میکشه