هرجایی جیش نکنیم

یه پیرمرد نازنینی بود که بساط واکس کفش خودشو کنار تیربرق پیاده رو پهن میکرد . کنارشم یه حلبی که توش چوب آتیش زده بود میذاشت و کارشو میکرد .

همیشه من از کنارش رد میشدم حس خوبی بهش داشتم . 

یه کت بلند مشکی میپوشه و یه کلاه بافت مشکی سرش میذاره . ریشاش هم سفید بلند و بهم ریختس .

امشب از کنارش رد شدم و بساطشو دیدم اما خودش نبود , سر چرخوندم و دیدم یه پیرمرده با همین مشخصات رفته زمین خاکی اون نزدیکیا و پشتش به منه و شلوارشو کشیده پایین و داره کارای شخصیشو انجام میده .

سریعا فاصله گرفته و محل رو ترک کردم :/

این همه مغازه دور و برته خب بیشعور :/ تو خیابون اخه ؟!