چون بدهکار پدرشونیم

امروز خیلی حالم گرفته بود و ناراحت بودم به دوستم که نیم قرن سن و سالشه پ دادم گفتم اذم نزدیکم شه هار میشم دوس ندارم با ادما ارتباط بگیرم

گفت عزیزم طبیعیه دوس داری اون اتفاق قشنگه تو زندگیت بیفته و یکی‌ تو زندگیت بیاد

گفتم نه والا همچین منتظر نیستم، فرقش این بود اگه الان ‌بود  پاچه اونم میگرفتم

حالا نمیدونم چرا یهو دوستم فاز مشاور برداشت :)))) دارم مبگم حالم بده بگو همه عنن تو خوبی دیگه این چرت و پرتا چیه میگی

امروز با حال عنم رفتم کوجولوی تازه به دنیا اومده رو ببینم که دوس‌ داشتم خودم بزامش (پست قبلیا)

به اینکه دارم میرم ببینمش فک میکردم ناخوداگاه خوشحال میشدم 

رفتم نی نی رو دیدم کمی بغلش کردم ، دیگه کم کم داشتم برمیگشتم خونه که ننه ی عن بچه گفت محیا من یه امپولی دارم زیرجلدی میزنی برام؟

منم گفتم اره ختما

سوزنش مثه سوزن انسولینه روی شکم یا بازو تزریق میشه

 بهش گفتم بیا به دور نافت بزنم گفت نه سزارین بودم درد داره دختره هم به بازوم زد گفتم اوکی

اقا ما اومدیم ادب به خرج بدیم بهش گفتیم دستتو خم کن روی شکمت کمتر دردت بیاد دستتو شل کن

گفت ببین این حرفا رو نزن برای من دختره تو بیمارستان زد من اصلا حالیم نشد 

من هیچی نگفتم، براش زدم و شروع کرد به گفتن ای چقدر درد داشت وای چرا اینجوری زدی چرا انقدر دردم گرفت دیروز دختره زد هیچی حالیم نشد اصلا نفهمیدم

عاقا من خودم حالم بد بود اینم وقتی زدم که همه دورم بودن و اینم حلوی همه برگشت چنذ بار پشت سر هم اینجوری میگفت 

مامانش کفت محیا جون یهویی زد اینجوری شد حالا به پیر به پیغمبر من مثه ادم که برای بقیه میزنم برای اینم زدم :)) 

خلاصه اگه جیزی میگفتم تف سر بالا بود 

من دیگه خدافظی کردم و اومدم ولی حالم ریدمان بود ریدمان تر شد

اومدم به مامانم گغتم اینجوری شذه، گفت خب انتظار چی داشته درد داره دبگه