صبح طرفای ساعت شش از خواب بیدار میشم ، هوای اتاق تقریبا تاریکه . پشتمو میکنم بهش خم میشم شلوارمو از روی زمین بردارم بپوشم که یه دفعه با صدای گرفتش میگه جوووووون کجا کجا ؟! :)) میگم میرم صبحانه درست کنم میگه نه صبحانه نمیخوام یکم دیگه بغلم بخواب .
***سانسور***
میگم این خواب بود دیگه ؟! میگه من گفتم خواب تو چرا گول خوردی ؟! میشه همیشه من بگم خواب و تو گول بخوری ؟ میگم آره ! بغلم میکنه .
مگه روز قشنگ تر از اینم میتونه شروع میشه ؟!
اول ها که می نوشت اسم وبلاگش رو گذاشت "پسری که همه رو عاشق کرد..." از دوست دخترایی که داشت شروع کرد به نوشتن :)) انقدر بعضی از خاطره هاش خنده دار بودن :)) بعد ها هنجار های اجتماعی و گاها ناهنجاری ها و اقتصاد و سیاست رو به نقد کشید حتی مدتی فیلتر شد :)) پسره ی مسخره :))
بعد با یه دختری به اسم حوریا آشنا شد که نمیدونم هنوزم با هم هستن یا نه ولی فک کنم اون موقع شش سال با هم بودن .
خودش رو توی نوشته های وبش خیلی جذاب نشون میداد .
رنک وبش رفت روی سه ! در این حد جذاب می نوشت که البته هیچوقت از روی نوشته های وبلاگ در مورد شخص قضاوت نکنید بعد ها دوس دخترش (حوریا) گفت اگه این خوب بود که من باهاش می موندم :))
بعد ها سایت زد و اسم سایتش رو گذاشت هفت دقیقه بهش گفتم چرا هفت دقیقه ؟! گفت کوتاه تره ادرسش سریع توی ذهن حفظ میشه و بازدیدم میره بالا .
خلاصه که وقتی داشتم وب میزدم و دوباره میخواستم برگردم به دنیای وبلاگ نویسی به این فکر افتادم بذار هفت دقیقه رو امتحان کنم و این شد که الان این آدرسمه .
وقتی کسی منو از خواب بیدار کنه از خواب بعد از ظهر سگ میشم . فقط یه نفر میتونه منو بیدار کنه و سگ نشم اونم گوشیمه .
الانم بشدت سگم و توانایی گ*اییدن ننه ی تک تک استارژرایی که میرن رو اعصابمو دارم .
مرتیکه گل بر سر فرق فشار گرفتن مانیتور و کاف فشار رو نمیدونه خب عیب نداره گ*وه ته حلقت انگلیسی هم بلد نیستی ؟ نمیدونی ابروویشن فشار خون چی میشه ؟! بخدا پزشکی به یغما رفته یه سری گاگول اومدن :/ یه تست هوش هم باید بگیرن .
نفهم هزار دفعه گفتم اقای فلانی گاگول ای کی جی میگیری که بلد نیستی بگیری به حمد الله ! میدی به دانشجو های پرستاری بگیرن لطف کن اون ای کی جی کوفتی رو از بخش نبر بیرون واسه خودت ک*س چرخ بزن حتما باید صدای هد نرس رو دربیاری احمق ؟! میخوای تفسیر کنی بتمرگ تو بخش تفسیر کن.
ناموسن اخرش یکیشونو به شیوه داعش میکُنم
پ.ن:
ادبیات نوشتنم به خودم مربوطه پس گوه خوری اضافه نکنه کسی . ناراحتی هرری بیرون . سر در وبم هم نوشتم واسه خودمه اینجا وگرنه کسی واسه گوه خورایی مثه تو وب نمیزنه ازگل
دلم برای همه ی مامانا میسوزه تمام عمرشونو تباه کردن توی خونه برای بچه هاشون... .
دلم میخواد مثل یه ابر قهرمان همشونو نجات بدم و ببرمشون یه جایی شبیه بهشت که فقط و فقط به فکر خودشون باشن نگران خودشون باشن ، از خودشون بپرسن خب امروز هوس چی کردم ناهار درست کنم ؟!
کلی کار نکرده دارم اما این دو روزی که تعطیل بودم رسما کاری نکردم خوردم و خوابیدم :))